Beltane
1 maja, czwartek
Znaczenie historyczne Beltane
Beltane uznawano za jedno z czterech głównych świąt celtyckich (obok Samhain, Imbolc i Lughnasadh). Oznaczało przejście od zimnej pory roku do czasu ciepła, światła i wzrostu. Święto poświęcone było płodności ziemi, zwierząt i ludzi. To czas, kiedy przyroda budzi się i nabiera pełnej mocy.
Tradycje i zwyczaje Beltane
Rytuały ogniowe. Centralnym punktem uroczystości były światła Beltane. Na wzgórzach rozpalano ogniska jako symbol oczyszczenia i ochrony. Ludzie, zwierzęta, a nawet przedmioty przechodziły między ogniami, aby otrzymać błogosławieństwa. Płomień był uważany za święty i zdolny odpędzać złe duchy.
Szacunek dla natury. Święto związane jest z kultem świętych drzew, zwłaszcza dębu, jesionu i cierni. W rytuałach używano kwiatów i gałęzi zieleni do ozdabiania domów i tworzenia wieńców.
Związki i miłość. Beltane był czasem zawierania małżeństw tymczasowych (tzw. „małżeństwa na rok i jeden dzień”), które można było ponownie rozważyć przy następnym święcie. Młode pary nocowały w lasach, uczestnicząc w symbolicznych obrzędach sławiących miłość i płodność.
Słup majowy. Wysokie drzewo lub kolumnę ozdobiono kolorowymi wstążkami i zielenią. Taniec wokół niego symbolizował energię życiową i połączenie nieba z ziemią.
Rytuały mistyczne i magiczne. W noc Beltane granica między światem ludzi a światem duchów stała się cienka, co sprawiło, że święto stało się czasem szczególnej magii. Ludzie składali ofiary wróżkom i duchom natury, aby przyciągnąć ich przychylność.