Walpurgisnacht
April 30, Wednesday
Geschiedenis en oorsprong
Heidense wortels. Oorspronkelijk werd Walpurgisnacht geassocieerd met de viering van de lente en vruchtbaarheidsrituelen. Het werd beschouwd als de tijd waarin de werelden van mensen en geesten het dichtst bij elkaar kwamen.
Naam Walpurgis. De naam van de feestdag wordt geassocieerd met de naam van Sint Walpurgis, een christelijke missionaris uit de 8e eeuw die op 1 mei heilig werd verklaard. Ondanks zijn christelijke oorsprong is de nacht meer heidens van aard.
Legenden over heksen. Men geloofde dat heksen zich op deze nacht voor een sabbat verzamelen op de toppen van bergen, bijvoorbeeld op de Brocken (Harz, Duitsland). Ze houden feesten, magische rituelen en aanbidden de duivel.
Tradities en rituelen
Vuur als bescherming. Het belangrijkste symbool van Walpurgisnacht zijn de vreugdevuren die worden aangestoken om boze geesten en heksen te verdrijven. Mensen springen ook over het vuur voor zuivering en bescherming tegen kwaad.
Maskerades. Er zijn kostuumparades waarbij deelnemers zich verkleden als heksen, geesten en mythische wezens.
Lawaai en muziek. Bellen, luide liederen en muziekinstrumenten worden gebruikt om boze geesten te verjagen.
Decoratie van huizen. In sommige regio's zijn huizen en tuinen versierd met lijsterbestakken of groen, die boze geesten moeten afweren.
Het vieren van de komst van de lente. Naast de mystieke component wordt de nacht beschouwd als het begin van het lenteseizoen. Mensen hebben plezier, dansen en houden festiviteiten.
Moderne feesten
Duitsland. Op de berg Brocken worden theatervoorstellingen, massavieringen en kostuumparades gehouden.
Scandinavië. In Zweden staat Walpurgisnacht bekend als Valborgsmässoafton - een tijd van vreugdevuren, liederen en het verwelkomen van de lente.
Tsjechië en Slowakije. De nacht wordt de “heksenverbranding” (Pálení čarodějnic) genoemd, waarbij strooien beeltenissen van heksen worden verbrand.