Eiken Appel Dag
May 29, Thursday
Oorsprong en Geschiedenis
Eikengal Dag werd voor het eerst gevierd in 1660, na de Restauratie van de Engelse monarchie. In 1651, na zijn nederlaag in de Slag bij Worcester, vluchtte koning Charles II voor de parlementaire troepen en verborg zich in een eikenboom bij Boscobel House in Shropshire. Deze boom werd later bekend als de "Royal Oak" (Koninklijke Eik). Toen Charles II op 29 mei 1660 terugkeerde naar Engeland en opnieuw koning werd, werd die dag uitgeroepen tot nationale feestdag ter herdenking van zijn redding en de herinvoering van de monarchie.
Tradities en Vieringen
Eikengal Dag werd vroeger op grote schaal gevierd in heel Engeland, al is de populariteit ervan in de loop der tijd afgenomen. Enkele gebruikelijke tradities waren:
- Het dragen van eikenbladeren of eikengallen (oak apples), kleine knobbels die ontstaan op eikenbomen als reactie op bepaalde insecten. Dit gold als symbool van trouw aan de koning.
- Het versieren van huizen, kerken en openbare gebouwen met eikentakken.
- Het organiseren van parades, volksfeesten en optredens van traditionele muziek.
- In sommige streken kregen mensen die geen eikensymbool droegen een speelse straf, zoals geknepen worden of gegeseld met brandnetels.
Verandering in Officiële Status
Eikengal Dag was ooit een officiële feestdag in Engeland, maar verloor deze status in 1859 toen het Britse parlement de wet introk. Toch houden sommige lokale gemeenschappen deze traditie nog steeds in stand, vooral in regio’s zoals Worcestershire en Cornwall.
Culturele Betekenis
Eikengal Dag is niet alleen een historische herdenking, maar ook een symbool van veerkracht, loyaliteit en nationale identiteit. De eik wordt in de Engelse cultuur al lang beschouwd als een symbool van kracht en bescherming.