Riem
May 1, Thursday
Historische betekenis van Beltane
Beltane werd beschouwd als een van de vier belangrijkste Keltische feestdagen (samen met Samhain, Imbolc en Lughnasadh). Het markeerde de overgang van het koude seizoen naar een tijd van warmte, licht en groei. De feestdag stond in het teken van de vruchtbaarheid van de aarde, dieren en mensen. Dit is het moment waarop de natuur ontwaakt en volledig tot zijn recht komt.
Tradities en gebruiken van Beltane
Vuurrituelen. Het middelpunt van de viering waren de Beltane-lichten. Op de heuvels werden vreugdevuren aangestoken als symbool van zuivering en bescherming. Mensen, dieren en zelfs voorwerpen liepen tussen de vuren door om zegeningen te ontvangen. De vlam werd als heilig beschouwd en was in staat boze geesten te verdrijven.
Eerbied voor de natuur. De feestdag wordt geassocieerd met de verering van heilige bomen, vooral eiken, essen en doornen. Bij de rituelen werden bloemen en takken van groen gebruikt om huizen te versieren en kransen te maken.
Vakbonden en liefde. Beltane was een tijd voor tijdelijke huwelijken (zogenaamde "huwelijken voor een jaar en een dag"), die bij de volgende feestdag konden worden heroverwogen. Jonge stellen brachten de nacht door in de bossen en namen deel aan symbolische rituelen die liefde en vruchtbaarheid verheerlijkten.
Meiboom. Een hoge boom of pilaar was versierd met gekleurde linten en groen. Het dansen om hem heen symboliseerde vitale energie en de verbinding tussen hemel en aarde.
Mystieke en magische rituelen. In de nacht van Beltane werd de grens tussen de wereld van de mensen en de wereld van de geesten dun, wat de vakantie tot een tijd van bijzondere magie maakte. Mensen lieten offers achter aan feeën en natuurgeesten om hun gunst te winnen.