Środa Popielcowa
14 lutego, środa
Znaczenie i symbolika
Środa Popielcowa przypomina wierzącym o kruchości życia ludzkiego i potrzebie pokuty. Podczas nabożeństw duchowni kładą na czołach wiernych znak krzyża z popiołu, któremu towarzyszą słowa: „Pamiętaj, że jesteś prochem i w proch się obrócisz” lub „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”. Popiół pozyskiwany jest najczęściej poprzez spalenie gałązek palmowych pozostałych po ubiegłorocznej Niedzieli Palmowej, symbolizujących krąg życia, pokuty i odrodzenia.
Historia święta
Tradycja Środy Popielcowej ma swoje korzenie w starożytnej chrześcijańskiej praktyce pokutnej. Już w VII wieku powstał zwyczaj posypywania głowy popiołem na znak skruchy. W XI wieku papież Urban II ustanowił Środę Popielcową oficjalnym dniem rozpoczęcia Wielkiego Postu w Kościele katolickim. Dziś tradycja ta jest powszechna w kościołach katolickich, anglikańskich i niektórych protestanckich, a także w niektórych kościołach prawosławnych, które wyznają zachodni kalendarz liturgiczny.
Rytuały i tradycje
Namaszczenie popiołem. W wielu kościołach odprawia się nabożeństwo, podczas którego przykłada się wiernym na czoło popiołu krzyż jako symbol pokory i pragnienia duchowego oczyszczenia.
Post i pokuta. Środa Popielcowa to dla katolików i wielu protestantów dzień ścisłego postu, podczas którego ogranicza się liczbę posiłków i unika się spożywania mięsa.
Nabożeństwa w kościołach. Odprawiane są specjalne liturgie i modlitwy, podczas których wierzący modlą się o odpuszczenie grzechów i odnowę duchową.