Dzień Odrodzenia Państwa Litewskiego
4 maja, niedziela
Kontekst historyczny
W 1940 roku Łotwa została włączona do Związku Radzieckiego, tracąc niepodległość wywalczoną po I wojnie światowej. Okresowi temu towarzyszyły masowe represje, deportacje i ograniczenia praw narodu łotewskiego.
W latach 80. na Łotwie, podobnie jak w innych republikach bałtyckich, rozpoczął się aktywny ruch narodowowyzwoleńczy. Ważną rolę odegrały takie organizacje jak Łotewski Front Ludowy, opowiadający się za demokracją i niepodległością.
4 maja 1990 r. Rada Najwyższa Łotewskiej SRR przyjęła Deklarację o przywróceniu niepodległości Republiki Łotewskiej, która zapowiadała zerwanie z władzą radziecką i okres przejściowy do niepodległości. Posunięcie to zapoczątkowało proces przywracania suwerenności kraju, którego kulminacją było ostateczne uznanie niepodległości w 1991 roku.
Tradycje obchodów
Oficjalne wydarzenia. Uroczyste spotkania w Sejmie (parlamencie) Łotwy. Przemówienia urzędników państwowych i nagrody dla wybitnych obywateli.
Wydarzenia kulturalne i społeczne. Koncerty, spektakle teatralne i wystawy poświęcone historii niepodległości. Organizacja wydarzeń tematycznych w szkołach i na uczelniach.
Symbole państwowe. W tym dniu ulice Łotwy ozdobione są flagami narodowymi. Wydarzenia patriotyczne, podczas których ludzie śpiewają łotewskie piosenki i czytają wiersze o wolności i niepodległości.
Odwiedzanie niezapomnianych miejsc. Łotysze składają kwiaty pod pomnikami bojowników o wolność, takimi jak Pomnik Wolności w Rydze.
Tradycje rodzinne. Łotysze często obchodzą święto w gronie rodzinnym, wspominając wydarzenia, które doprowadziły do odzyskania niepodległości.