Rozwiązanie unii między Norwegią a Szwecją
7 czerwca, sobota
Kontekst historyczny
Po wojnach napoleońskich, w 1814 roku, na mocy traktatu kilońskiego Dania przekazała Norwegię Szwecji. Pomimo oporu Norwegia została zmuszona do zawarcia unii personalnej ze Szwecją, zachowując jednak własną konstytucję, parlament i autonomię wewnętrzną. Z czasem rosło niezadowolenie, zwłaszcza w sprawach polityki zagranicznej, kontrolowanej przez Szwecję. Doprowadziło to do pokojowego rozwiązania unii w 1905 roku.
Jak doszło do rozwiązania
7 czerwca 1905 roku norweski parlament (Storting) jednogłośnie zagłosował za zakończeniem unii, ogłaszając, że król Szwecji nie pełni już funkcji monarchy Norwegii. Było to kulminacją długich negocjacji i napięć. Pomimo groźby konfliktu, sprawę rozwiązano dyplomatycznie — w październiku 1905 roku Szwecja uznała niepodległość Norwegii.
Współczesne znaczenie
Obecnie 7 czerwca w Norwegii uznawany jest za dzień ważnego osiągnięcia narodowego i symbol pokojowego rozdziału. Choć nie jest to dzień wolny od pracy, ma on znaczenie historyczne i bywa obchodzony poprzez:
* Organizację wystaw i wykładów w muzeach i instytucjach edukacyjnych
* Publikacje w mediach dotyczące wydarzeń z 1905 roku
* Eksponowanie flag i symboli patriotycznych
* Udział urzędników w uroczystościach upamiętniających
Dziedzictwo polityczne i kulturowe
Rozwiązanie unii stało się przykładem pokojowego zakończenia konfliktu międzynarodowego i wzmocniło tradycje demokratyczne w Skandynawii. Dzień ten podkreśla prawo narodów do samostanowienia i znaczenie dyplomacji w stosunkach międzynarodowych.