Gawai Dayak
1 - 2 czerwca, niedziela – poniedziałek
Sarawak
Pochodzenie i historia
Święto Gawai Dayak zostało oficjalnie uznane w 1965 roku jako sposób na uhonorowanie kultury i tradycji Dajaków. Wcześniej obchody miały charakter lokalny i nieformalne. Inicjatywa uznania święta wyszła od lokalnych liderów społecznych i politycznych, którzy chcieli podkreślić tożsamość kulturową Dajaków w wieloetnicznej Malezji.
Tradycje i zwyczaje
Obchody Gawai Dayak są bogate w rytuały, muzykę, taniec i wspólne biesiadowanie. Do najważniejszych tradycji należą:
- Przygotowanie i spożywanie tuak – tradycyjnego wina ryżowego
- Ceremonia miring – rytuał składania ofiar duchom przodków i bogom, mający zapewnić pomyślność
- Taniec ngajat – tradycyjny taniec wojenny wykonywany przez mężczyzn w strojach plemiennych
- Noszenie tradycyjnych strojów, często bogato zdobionych koralikami i piórami
- Wspólne ucztowanie w longhouse’ach – tradycyjnych domach wielorodzinnych
Znaczenie społeczne
Gawai Dayak to nie tylko święto religijne i rolnicze, ale również ważne wydarzenie społeczne. Jest okazją do spotkań rodzinnych, pojednania, dzielenia się historiami i przekazywania tradycji młodszym pokoleniom. Wspólne świętowanie wzmacnia więzi społeczne i tożsamość kulturową społeczności Dajaków.
Współczesne obchody
W dzisiejszych czasach Gawai Dayak jest obchodzone nie tylko na wsiach, ale również w miastach. Organizowane są parady, festiwale kulturalne, konkursy piękności (np. Kumang Gawai), wystawy rękodzieła i koncerty. Rząd Sarawaku wspiera obchody jako element promocji dziedzictwa kulturowego i turystyki.